
ÇFARË ËSHTË REZISTENCA NDAJ INSULINËS?

Bunioni i këmbës (Hallux Valgus) dhe rëndësia e fizioterapisë.
- Çfarë është infeksioni në veshka?
Infeksioni në veshka, i njohur ndryshe si pielonefriti (pyelonephritis), është një infeksion bakterial që prek një ose të dy veshkat. Ai ndodh zakonisht si rezultat i përhapjes së një infeksioni nga trakti urinar i poshtëm (si infeksioni i fshikëzës) drejt veshkave.
Shkaktari më i zakonshëm: Escherichia coli (E. coli) – një bakter që jeton në zorrë. - Simptomat kryesore:
• Temperaturë e lartë (mbi 38°C) dhe/ose ethe
• Dhimbje në shpinë (zakonisht vetëm në njërën anë), ose në ijë
• Të përziera dhe të vjella
• Urinim i dhimbshëm (ndjesi djegieje gjatë urinimit)
• Urinim i shpeshtë dhe me urgjencë
• Urinë me erë të keqe, me ngjyrë të turbullt ose ndonjëherë me gjak
• Ndjesi lodhjeje dhe dobësie
• Dhimbje barku (veçanërisht në pjesën e poshtme)
• Dridhje apo ndjesi ftohjeje (me ethe) - Grupet më të rrezikuara janë:
§ Gratë: Gratë preken më shpesh se burrat, për shkak të uretrës më të shkurtër dhe më afër anusit, që lehtëson futjen e baktereve në traktin urinar.
§ Shtatzënat: Shtatzënia rrit rrezikun për infeksione urinare dhe infeksione në veshka për shkak të ndryshimeve hormonale dhe presionit mbi fshikëzën.
§ Personat me infeksione urinare të përsëritura: Ata që kanë shpesh infeksione të traktit urinar kanë rrezik më të lartë që infeksioni të ngjitet në veshka.
§ Personat me bllokim të rrugëve urinare: Si p.sh. gurët në veshka, zmadhimi i prostatës (te burrat), apo ndonjë anomali strukturore në rrugët urinare.
§ Personat me sistem imunitar të dobësuar: Si ata me diabet, HIV/AIDS, ose që marrin ilaçe imunosupresive.
§ Fëmijët e vegjël: Sidomos foshnjat dhe fëmijët me probleme strukturore në rrugët urinare, p.sh. refluksi vezikoureteral (VUR) – një gjendje ku urina rrjedh mbrapsht nga fshikëza në ureter dhe veshka.
§ Personat me kateter urinar: Kateterët (tubat që ndihmojnë për urinimin) mund të fusin baktere në traktin urinar.
§ Të moshuarit: Ata shpesh nuk ndiejnë simptomat klasike dhe janë më të rrezikuar për ndërlikime. - Procedurat diagnostike (për të konfirmuar infeksionin në veshka):
§ Analiza e urinës: Kontrollon për prani leukocitesh (qeliza të bardha), nitrite (tregues të baktereve), gjak në urinë, proteina ose baktere.
§ Kultura e urinës: Përdoret për të identifikuar bakterin specifik që po shkakton infeksionin. Ndihmon për të zgjedhur antibiotikët më efektivë.
§ Analiza e gjakut: Kontrollon për infeksion të përgjithshëm ose përhapje në gjak (sepsis).
§ Ekografia e veshkave (ultratinguj): Përdoret për të parë nëse ka bllokime, gurë, fryrje të veshkës ose anomali strukturore.
§ CT skaneri i abdomenit dhe legenit: Jep një pamje më të detajuar të veshkave dhe rrugëve urinare. Përdoret sidomos në raste të rënda, infeksione të përsëritura ose dyshim për komplikime.
Mjekimet (Barnat)
Antibiotikë (trajtimi kryesor): Infeksioni në veshka trajtohet kryesisht me antibiotikë, të cilët përshkruhen nga mjeku pas analizës së urinës (kultura bakteriale).
▪ Për raste të lehta:
• Trajtim në shtëpi me antibiotikë oralë (zakonisht për 7–14 ditë). Antibiotikët më të zakonshëm:
• Ciprofloxacin
• Levofloxacin
• Cefalexin
• Trimethoprim-sulfamethoxazole (Bactrim)
• Lëngje të shumta: Rekomandohet të pish shumë ujë, për të ndihmuar në shpëlarjen e baktereve nga sistemi urinar.
• Qetësues dhimbjeje: për të lehtësuar simptomat si paracetamol ose ndonjëherë ibuprofen (kujdes te personat me probleme në veshka).
▪ Për raste më të rënda: Shtrim në spital dhe trajtim me antibiotikë intravenozë (në serum).
Fjalë kyçe: Pyelonephritis, Escherichia coli, Refluksi vezikoureteral, Leukocite, Ilaçe imunosupresive.